Van Tongeren Watertechniek neemt Raaijmakers en Zn. Bronbemaling over

Bronbemaling en het aanbrengen van bronnen

Robert vertelt; “Bronbemaling is het tijdelijk verlagen van het grondwaterpeil om te kunnen bouwen. Dit kan nodig zijn voor het zwembad achter in je tuin of het aanleggen van een kelder, maar is uiteraard ook nodig voor grotere bouw- en infraprojecten. Naast bronbemaling verzorgen wij ook het aanleggen van bronnen met een grote watercapaciteit, die bijvoorbeeld gebruikt worden voor de beregening van gewassen, maar ook voor het blussen van branden.”

De geschiedenis van het familiebedrijf Raaijmakers en Zn.

Wanneer wij vragen naar de geschiedenis van het familiebedrijf vertelt Robert; “Mijn vader Frans Raaijmakers en mijn moeder Jo zijn de oprichters van Raaijmakers en Zn. In 1968 starten zij vanuit het boerenbedrijf van mijn opa met het ophalen van melkbussen bij verschillende boeren om deze vervolgens naar de melkfabriek te brengen. Dit groeide uit tot een eigen loonbedrijf waar hij destijds onder andere mest afvoerde bij boerenbedrijven. Niet veel later kwam de vraag vanuit de boerenbedrijven om bronnen te maken, zodat de gewassen besproeid konden worden. Mijn vader had in die tijd al een gierton die hij kon gebruiken om de bronnen te spuiten. Omdat de vraag naar bronnen en de capaciteit van de benodigde bronnen groeide, schakelde veel boerenbedrijven een duits bedrijf in met een speciale machine om deze grotere bronnen te realiseren. Mijn vader dacht “dat kan ik ook” en in 1976 regelde hij een financiering van 2,5 ton, in die tijd een enorm bedrag, om een boormachine te kopen om die bronnen te kunnen boren.”

Een enorme investering, maar de vraag groeide

Robert; “1976 en 1977 waren droge jaren, waardoor de vraag naar bronnen groot was, wat een groot voordeel was voor mijn vader. Hij bleef het loonwerk doen, maar de vraag naar bronnen bleef groeien. De boerenbedrijven beleefden in die tijd ook een enorme groei en er werden steeds grotere stallen gebouwd met mestputten eronder.

Om deze putten te kunnen realiseren moest er grondwater weggepompt worden. Omdat mijn vader al met grondwater (beregeningsbronnen) bezig was kreeg hij een aantal keer de vraag of hij het grondwater ook weg kon pompen, bronbemalen dus. Hij heeft zich hier toen in verdiept en uiteindelijk ook gespecialiseerd. In de loop van de jaren ‘80 heeft mijn vader het loonwerk afgestoten, omdat de vraag naar bronbemalingen steeds groter werd. Daarnaast was het loonwerk seizoenswerk. Dit hield in dat er grote investeringen in de vorm van machines nodig waren om het werk te kunnen doen, maar dat deze machines niet het hele jaar gebruikt konden worden. Hij besloot in de bronbemaling verder te gaan. Het bedrijf groeide verder en zo rond het begin van de jaren 90 waren er 5 man in dienst.

Een echt en hecht familiebedrijf, een heftige tijd en een leegte die altijd zal blijven

Robert: “In tegenstelling tot mijn broers William en Frank, die altijd geïnteresseerd waren in het bedrijf en in machines, had ik meer interesse in economie en commercie en was na het VWO voorbestemd om aan een universitaire studie te beginnen. Tot mijn ouders vroegen of ik er toch niet over na wilde denken om in het bedrijf te stappen. Ze hadden iemand nodig en als ik het niet zou doen zouden ze iemand anders gaan zoeken. In overleg met hen ben ik, na een 2-jarige HBO studie, in 1990 ingestapt om mij te richten op de economische, administratieve en commerciële kant van het bedrijf. Mijn broer William was al eerder in dienst bij het bedrijf als uitvoerder en Frank was onze drijvende kracht als monteur. Drie zoons die alle drie hun eigen rol kregen in het bedrijf, mooier kon het niet. Helaas is tot ons grote verdriet Frank in 2003 ziek geworden en uiteindelijk in 2005 overleden aan leukemie. Dit zal altijd een leegte blijven in onze familie. Dit was een heftige tijd. Hij was onze zoon, broer, collega en vriend, maar je moet toch samen door. Ondanks ons verdriet moest er toch opvolging komen voor Frank en die is destijds gevonden in de peetoom van Frank, die de huidige chef van de werkplaats heeft opgeleid, een mooie invulling.”

Van VOF naar een BV, van een BV naar nadenken over de toekomst

Robert vervolgt: “Samen met mijn broers en mijn ouders hadden we voorheen een VOF en vanaf 1997 een BV. Nadat Frank ziek werd en overleed hebben mijn ouders het bedrijf formeel aan William en mij overgedragen. We hebben hier nooit een moment van gemaakt, want mijn ouders hebben nog steeds een rol in het bedrijf. Ze zijn hier elke dag en zijn nog steeds onze belangrijkste sparringpartners. Juist daarom hebben we samen in goed overleg besloten om naar een koper te zoeken”

“William en ik waren beiden de 50 gepasseerd en langzaam kwam het besef dat we moesten gaan nadenken over wat we graag zouden willen. We hadden namelijk altijd tegen elkaar gezegd dat we dit niet tot ons 60e zouden blijven doen. Niet omdat we het niet leuk vinden, maar wij werken al vanaf ons twintigste 6 dagen per week en de verantwoording die je draagt is groot. Dat geldt zeker voor William, omdat hij uitvoerder is van alle projecten. Een project draait alleen als wij zorgen dat het grondwater weg blijft en dat is een grote verantwoordelijkheid. Ook de verantwoordelijkheid voor ruim 20 man personeel draagt lasten met zich mee. En daar willen we ook een keer vanaf. Dat en het feit dat we ook ambities hebben om nog eens keer hele andere dingen te gaan doen heeft ons doen besluiten op tijd naar de toekomst te gaan kijken.

Investeringen voor de toekomst versnelde het proces om opvolging te zoeken

Robert vervolgt: “Daarbij kwam dat we zagen dat er enorme investeringen aan zitten te komen, voornamelijk door het CO2 neutraal werken. Machines, die op diesel draaien, moeten worden vervangen door electrische om te kunnen blijven voldoen aan de nieuwe wet- en milieuregels. Willen wij nog gigantische investeringen doen, terwijl we eigenlijk weten dat we er over een paar jaar waarschijnlijk mee willen stoppen? Als de situatie zo was dat we opvolging hadden in de familie, zoals dat in de tijd van onze vader en moeder het geval was, dan maakt zo’n investering niets uit. Maar heb je dat niet, dan denk je er nog een keer extra over na. Uiteraard hebben we wel gekeken naar eventuele opvolging in de familie en/of binnen het bedrijf, maar dat is uiteindelijk niet gelukt. Samen hebben we toen besloten dat er maar één oplossing was en dat is het bedrijf verkopen.”

Op zoek naar mogelijkheden om het bedrijf te verkopen

Robert: “William en ik hadden zo’n 4 jaar geleden een voorlichtingsmiddag bij de Rabobank bijgewoond van Albert Dominicus van Adagium. Albert had indruk op ons gemaakt door zijn kennis, betrokkenheid en bevlogenheid. Eind 2020 hebben we hem gebeld en gevraagd hoe een overname nu precies in zijn werk gaat. Na deze afspraak hebben we met “ons pap en ons mam” erover gesproken en besloten om de stap te zetten, samen met Adagium.

Aan het begin van de zomer in 2021 hebben we opnieuw contact opgenomen met Adagium, ditmaal om echt de stap te zetten naar een overname. Voor ons was het een vereiste dat het bedrijf dat ons zou overnemen niets zou veranderen aan de locatie, we hebben immers een verantwoordelijkheid voor de ruim 20 mensen die hier in dienst zijn en al jarenlang voor ons werken. In september zijn we samen gaan zitten en is het traject opgestart samen met Albert en Jon van Adagium en zijn er opties besproken. Zo waren er mogelijkheden voor een verkoop aan een branchegenoot of een investeerder of wellicht een aannemer die in eigen beheer bronbemaling wilde doen. Onze voorkeur ging uit naar een branchegenoot.”

Een overname is gewoon keihard werken

Robert vertelt ”Albert gaf nadat het proces was gestart direct aan dat ik het druk zou krijgen. En hij heeft gelijk gekregen. Je moet namelijk enorm veel dingen aanleveren. Alles wat je bedrijf is en omvat moet beschreven worden en dat is veel werk wat naast het “gewone werk” moet gebeuren. Daarnaast kun je het niet delen, behalve met onze accountant, dus het meeste van het werk dat nodig was om de overname te realiseren gebeurde na werktijd. In ons familiebedrijf zijn we zo goed op elkaar ingespeeld dat bijvoorbeeld de dagelijkse bedrijfsvoering niet vastgelegd is. Ten behoeve van de overdracht moest dit allemaal beschreven en vastgelegd worden. “

Het zoeken naar een mogelijke koper ging van start

Robert vervolgt: “Adagium ging vervolgens op zoek naar bedrijven die interesse zouden hebben. Een belangrijke voorwaarde die wij van Adagium meegekregen is dat dit traject niet naar buiten mocht komen. Mocht dit wel gebeuren, dan krijg je vragen die niet of moeilijk beantwoord kunnen worden, waardoor onrust ontstaat bij de medewerkers en onze klanten en dat is het laatste wat je wilt. Adagium heeft ons ook gevraagd naar onze mening over mogelijke geschikte kopers.

Onze branche is niet zo heel groot dus wij dachten gelijk aan het familiebedrijf Van Tongeren uit Apeldoorn. Wij wisten echter dat ze recentelijk al een branchegenoot, Van Velzen uit Alkmaar, overgenomen hadden. In onze ogen was de kans dan misschien ook niet zo groot dat zij stonden te springen om ons bedrijf op dit moment over te nemen.”

Raaijmakers en Zn. was het enige bedrijf dat van Tongeren wilde overnemen

Robert vervolgt: “Toch heeft van Tongeren als een van de eerste gereageerd op deze kans, terwijl zij niet wisten om welk bedrijf het ging. Jon van Adagium is na een geheimhoudingsverklaring naar Guido van Tongeren gegaan om daar de mogelijkheden inzake een mogelijke match verder te verkennen. Guido gaf bij Jon aan dat er maar één bronbemalingsbedrijf op zijn lijstje stond om over te nemen, maar dat het hem onwaarschijnlijk leek dat Jon hiermee zou aankomen. Het bleek zo te zijn dat het enige bedrijf wat Guido wilde overnemen Raaijmakers en Zn. was. Een mooi compliment en zo is het balletje gaan rollen.

We hebben meerdere biedingen gehad en hebben ook meerdere gesprekken gevoerd met gegadigden. Maar het gevoel bij van Tongeren was direct goed. Ook wilde Guido niets veranderen aan de locatie, wat voor ons een vereiste was, en wilde hij bovendien de naam Raaijmakers behouden, wat wij erg fijn vonden”

Voorlopig verandert er en de dagelijkse bedrijfsvoering nog niets

“Omdat de eigenaar van Van Velzen direct stopte na de overname en Guido van Tongeren direct dit gat moest opvullen, gaf Guido bij ons aan dat hij het niet kon bolwerken als William en ik er ook meteen mee zouden stoppen. Dat was ook zeker niet onze intentie en samen hebben we afgesproken dat William en ik nog minimaal twee jaar doorwerken en dat voelt gewoon goed.

De toegevoegde waarde van Adagium is de voortvarendheid, aandacht en kwaliteit

“Adagium heeft ons in het gehele proces perfect ondersteund. We hadden natuurlijk zelf op zoek kunnen gaan naar een koper, maar dan heeft het geen prioriteit. De voortvarendheid waarmee Adagium aan de slag is gedaan om voor ons de meest geschikte koper te zoeken was geweldig. Ook de continuïteit en aandacht die er voor ons was, hebben wij als zeer prettig ervaren. Op deze manier werden we ook gedwongen om de juiste acties te ondernemen. Ook met de biedingen heeft Adagium heel duidelijk de voortvarendheid weten te behouden door concrete deadlines te stellen zodat werd voorkomen dat het traject stil zou vallen. Naast het feit dat ze aandacht hebben voor ons als familiebedrijf zijn het echte Brabanders en dat klikte meteen, waardoor we ook nooit een ander bedrijf benaderd hebben om ons bij de overname te helpen.”

Een tip voor ondernemers die in de toekomst hun bedrijf willen verkopen

Robert vertelt: “Wat ik ondernemers, die erover nadenken om hun bedrijf te verkopen, zou willen meegeven is zoek een partner die je kan helpen bij alle facetten die nodig zijn om dit ingrijpende proces te begeleiden. Als je het besluit hebt genomen om te gaan verkopen, geef er dan ook gelijk een vervolg aan; pak dit op met een partij die exact weet wat er moet gebeuren en de kennis in huis heeft wat er vastgelegd moet worden, zodat het belang van het bedrijf voorop blijft staan.”

“Wat ik in de toekomst ga doen? Ik schrijf graag en ben tonprater tijdens carnaval. In de toekomst zou ik dan ook graag willen gaan schrijven en misschien iets doen in de richting van presenteren, maar de komende jaren zal ik mij nog volledig inzetten voor ons mooie bedrijf.”