“Positivisme brengt geluk”

“Positivisme brengt geluk”

In 2022 bestaat Emvo Techniek 40 jaar. Marianne Fassbender-Vogels richtte, destijds als 16-jarige, samen met haar vader en moeder Martien en Betsy Vogels het bedrijf op. Nu staat ze samen met haar man, Wilbert Fassbender, als tweede generatie aan het roer van het familiebedrijf. Positivisme loopt als een rode draad door het bedrijf, dat gespecialiseerd is in mano- en thermometers, heen.

Ondernemen zit in het bloed

“Mijn vader was 45 jaar, had voor diverse werkgevers gewerkt en besloot eind 1981 om voor zichzelf te beginnen”, vertelt Marianne. “Hij richtte zich op de verkoop van een breed pakket land- en tuinbouwartikelen waaronder ook mano- en thermometers. Vanaf dag één heb ik de administratie voor het bedrijf gedaan. Ik zat nog op school en we hadden het kantoor gewoon aan huis, hier in Sint-Oedenrode. Papa was de hele dag op pad, als vertegenwoordiger. Ik deed de rest, van inkoop tot het maken van offertes en het versturen van orders. Na het huren van een garagebox in de wijk en vervolgens een schuur in het dorp, verhuisden we naar een bedrijventerrein in Nijnsel. Daar hadden we alles onder één dak. Mijn tante Ans was het eerste officiële personeelslid en zo hebben we het de eerste jaren verdienstelijk gedaan”.

Wilbert Fassbender kwam uit een rasecht ondernemersgezin. Het ondernemen zat bij hem in het bloed en na zijn opleiding Small business heeft hij diverse eigen bedrijven opgestart. Wilbert: “Ik heb een bedrijfspand in Nijnsel gehad waar ik mijn handel in parfum en make-up artikelen voerde. In die periode had ik al verkering met Marianne. Door de korte lijnen werd ik gevraagd om nieuwe Emvo documentatie te maken en te ondersteunen met beurzen. Zo ontstond al snel het plan om een grotere rol binnen Emvo te gaan vervullen”.

Een vertrouwde band

De klik tussen Wilbert, Marianne en Martien was erg sterk. Marianne: “Mijn vader was direct enthousiast over Wilbert. Hij was jong en had nieuwe ideeën. We hebben enkele jaren met zijn drieën gesproken over hoe we een eventuele toetreding als aandeelhouder en uiteindelijke overname konden vormgeven. In 1998 was het zover, Wilbert verkocht zijn aandelen van zijn eigen bedrijf en is het eerste jaar in loondienst komen werken binnen Emvo”.

Wilbert: “Dat was een bewuste keuze. Dat gaf ons namelijk de kans om te zien hoe het uit zou pakken, ik ging namelijk samenwerken met mijn partner en schoonvader. We hadden al wel de intentie dat ik na één jaar medeaandeelhouder zou worden, mits alles goed zou verlopen. In de aanloop daarnaartoe hebben wij hele heldere afspraken gemaakt en alles notarieel vast laten leggen”.

Marianne: “Voor mij en mijn vader verliep dat als vanzelf. Mijn vader kon goed met Wilbert opschieten en hij was ook klaar om het stokje over te dragen. Moeder vond het vooral spannend, want wat als het mis zou lopen? Maar alle drie hadden wij vertrouwen in een goede afloop. In 1999 is er met vieren een CV opgericht. Een jaar later hebben Wilbert en ik het bedrijf volledig overgenomen. Er moest een nieuw bedrijfspand gebouwd worden, wat Martien overliet aan de jonge garde”.

Wilbert: “Martien was heel makkelijk in dingen loslaten. Hij werd 65 en zag dat de wereld veranderde. Er zijn diverse gesprekken gevoerd, ook met de huisaccountant van het familiebedrijf, om de overdracht zakelijk af te handelen. Het was voor ons belangrijk dat Martien naar waarde vergoed werd zodat hij een goed leven kon leiden én dat wij op een gezonde manier door konden bouwen aan het bedrijf. Daar zijn we goed uitgekomen”.

De juiste balans binnen het bedrijf

Uiteindelijk heeft Martien tot zijn 74ste gewerkt in het familiebedrijf. Marianne: “Mijn vader moest echt afgeremd worden. Op een gegeven moment moesten we hem vertellen dat het tijd was om te stoppen. Dat vond ik persoonlijk erg lastig, omdat zijn bedrijf alles voor hem was. Papa ging daar gelukkig goed mee om. Zelfs nu op z’n 84ste volgt hij Emvo Techniek op de voet. Hij is hartstikke trots en wij vinden het prachtig dat hij, als oprichter, nog meekrijgt welke ontwikkelingen Emvo Techniek maaktijHij ”.

Wilbert: “Martien was een rasoptimist en zag overal het positieve in. Dat zit ook in het DNA van het bedrijf. Positief, vriendelijk en handelen vanuit vertrouwen. Groei is leuk, maar wij vinden het belangrijker om de fun en de gezelligheid in het werk te houden. Een positieve instelling brengt uiteindelijk ook geluk in de zaak en in het leven. Wat dat betreft kijken wij ook erg nuchter naar het bedrijf. Hoe groot een bedrijf ook wordt, het kan zo afgelopen zijn. Dat heb ik met het bedrijf van mijn vader meegemaakt. Daardoor heb ik de bewuste keuze gemaakt dat de zaak ons dient en niet andersom. Waar veel ondernemers de zaak op de eerste plaats zetten, is voor mij het gezin het belangrijkste”.

De familie in het bedrijf

Marianne heeft momenteel veel van haar taken overgedragen en springt enkel nog bij wanneer het druk is. Marianne: “In de beginjaren heb ik erg hard gewerkt, nu heb ik dat afgebouwd. Ik loop nog steeds binnen en maak met iedereen een praatje. Dat familiaire gevoel vind ik erg belangrijk. Ik kijk met een goed gevoel terug op die beginperiode, waar ik samen met Vader en Moeder het bedrijf opgebouwd heb. Het was voor mij, voordat ik Wilbert kende, wel een groot aandachtspunt wie de zaak eventueel van papa zou overnemen. Vandaar dat ik ook écht blij ben dat ik Wilbert ontmoet heb en hij de zaak voortgezet heeft”.

Een eventuele derde generatie behoort tot de mogelijkheden. Wilbert: “Er liggen zeker kansen, maar het is aan de kinderen zelf om deze te zien en te grijpen. De tijd zal het uitwijzen of zij dat pad gaan bewandelen”.

Kansen zien en daarop inspelen

Wilbert: “De markt blijft altijd in beweging. Ondernemen is kansen zien en daarop inspelen. We hebben door de jaren heen diverse crisissen overleefd. In moeilijke tijden ga je niet bij de pakken neerzitten, maar juist met positiviteit door en vaak los je de situatie beter op dan dat het was. Wat dat betreft is het zakenleven een kruiwagen die je moet blijven tillen en duwen, om met één van de typische uitspraken van Martien af te sluiten”.